In de gereedschapskist zit weer een nieuwe tool: er was gevraagd of ik ook animaties kon maken. Op de faculteit bleek een licentie van Videoscribe te hebben. Daar ben ik meteen mee gaan experimenteren en is zeker een leuk stukje gereedschap in de steeds groter wordende gereedschapskist.
De faculteitsdirecteur heeft intussen ook de eerste ervaring opgedaan met het opnemen van een weblecture. Meestal geven we bij het opnemen van een weblecture een korte instructie en laten dan de docent zelf in alle rust de opnames maken. Bij hoorcolleges laten we meestal een docent of student de camera bedienen omdat de spreker wel eens heen en weer gaat lopen. In dit geval bleek de computer het na een aantal lectures te hebben opgegeven…blue screen….ai…
Desgevraagd was Peter ook niet tevreden over de opnames. Niet de techniek maar meer de vorm van het opgenomen hoorcollege, daar had hij zijn bedenkingen bij. Hij heeft me uitgedaagd om eens te kijken hoe dit soort opnames beter kunnen en daarmee begint ook een inhoudelijke en filosofische discussie over de weblectures: wat is kwaliteit? Doorgaans kijkt er, anders dan de studenten, niemand mee in de les van een docent. Wie beoordeeld of de inhoud en de overdracht van de les goed is? Is daar in de praktijk controle op? Wordt een docent bijgestuurd en aangemoedigd om de lesstof en de manier waarop hij dit overdraagt eens kritisch te bekijken of aan te passen? Met het opnemen van hoorcolleges wordt ineens je les openbaar. Dit kan het perfecte moment zijn voor een stuk kritische zelfreflectie maar het is natuurlijk ook eng. En wie gaat bepalen of de les inhoudelijk in orde is? Moet ik dat doen in mijn rol als Digital Media Designer of is dat meer iets waar een onderwijskundige naar moet kijken. Persoonlijk denk ik dat laatste. Graag wil ik me wel meer gaan verdiepen in onderwijskunde en volg op dit moment ook een MOOC over dat onderwerp maar het is niet mijn vak. Wat ik wel kan doen is naar de lesstof kijken als programmamaker. Ik bekijk dan op welke wijze de stof visueel aantrekkelijker of inzichtelijker gemaakt kan worden. Maar eerst komt de vraag waarvoor dient een weblecture? Er zijn diverse mogelijkheden die ook op de juiste manier moeten worden ingezet.
Het kan zijn dat een hoorcollege als extra service naar de studenten wordt aangeboden. Bijvoorbeeld voor degenen die een college hebben gemist of die nog eens willen terugkijken vlak voor een tentamen. In dat geval volstaat een eenvoudige registratie van het college (of een deel daarvan) in zowel een klas setting als een journaal setting. (De docent vanachter zijn bureau if in een kleine studio)
Een andere mogelijkheid is om weblectures in te zetten voor inleidingen of repeterende colleges waarin begrippen worden uitgelegd en waar in feite weinig interactie nodig is met de student. De weblectures kunnen thuis bekeken worden waardoor er in de klas meer tijd is voor verdieping, interactie en het beantwoorden van vragen: het flipping the classroom principe.
Dan zijn er nog kennisclips en vaardigheidsclips. Deze kunnen ook met de weblectures-set worden opgenomen maar er zijn nog vele andere mogelijkheden zoals pen-casts, screencasts en video opnames met een camera. In de regel zijn dit opnames die volgens een duidelijk script worden gemaakt en waarvan de teksten met zorg zijn geschreven. Ideaal is om de lengtes hiervan zo kort mogelijk te maken, zeg rond de 5 minuten.
Vooral bij de kennisclips en vaardigheidsclips kan ik mijn meerwaarde bieden. Ik kan helpen met het maken van een script, storyboard het filmen en het monteren. Ik kan ook regisseren. Je kunt je ook afvragen of de docent zelf in de clips moet ‘acteren’. In sommige gevallen kan een goede voice-over stem of een acteur effectiever zijn.
Voor de lessen die worden omgebouwd tot MOOC stel ik me voor dat we met de docent en een onderwijskundige gaan kijken hoe de cursus is opgebouwd om dit vervolgens te gaan omvormen naar een vorm die digitaal kan worden aangeboden. Als programmamaker kijk ik dan of en hoe er video kan worden ingezet. Ik kijk dan vervolgens naar de opbouw en lengte van de video’s , naar het illustratiemateriaal en bedenk welke vorm het meest geschikt is. We hebben nog geen keuze gemaakt voor welke MOOC engine of platform we gaan gebruiken maar er zijn mogelijkheden om video’s te pauzeren en bijvoorbeeld toetsvragen in te bouwen. Maar alles begint met het didactische plan dat er onder ligt.
Gelukkig is de cursus die Peter geeft een van de eerste onderdelen die ook in de MOOC wordt opgenomen. De uitdaging om de stof onder handen te nemen neem ik natuurlijk aan, juist voor de MOOC moet het materiaal van hoge kwaliteit zijn maar het helpt ook om tot een standaard te komen die we overal kunnen inzetten.
Open en online onderwijs 